سلام یار دبستانی من
دوازده فروردین ۱۳۵۸ با یه عالمه امید به روزهای بهتر٬ برای اولین بار رفتم رای دادم. اما بعدش دیدم به امید و اعتمادم خیانت شد و دیگه رای ندادم.
حیف که الان خودم توی تبعیدم و ...
اگه الان ایران بودم روز ۲۴ آذر تو خونه میموندم و با این کارم٬ یک نه بزرگ در گوششون میزدم. نه تنها خودم اینکار رو میکردم بلکه به همه دوستام و آشناهام هم میگفتند همین کار رو بکنند.
الان که تو داری اینو میخونی٬ ازت میخوام که ۲۴ آذر تو خونه بمونی و نری رای بدی و از همه دوستات و هم بخواه که این کار رو بکنند.
سلام منم به دوستات برسون و ازشون تشکر کن.
پینوشت: دلم واسه دانشگاه و دانشجوها تنگ شده. کاش منم اونجا بودم و ...
درود به شما
دوست گرامی شاید با هم همدرد باشیم پس به وبلاگه من برو
www.irhc.blogsky.com
من اگر برخیزم تو اگر برخیزی همه بر می خیزند
بدرود